العجـــــل

امام عصر.عج میفرماید:

العلـم علمنـا و لاشـىء عليكـم مـن كفـر مـن كفــر.
دانـش , دانـش مـاست , از كفـر كـافـر,گزنـدى بـر شمـا نيست.

امــــامــــت در نــــزد شیعــــــه

امامت در قرآن...

سؤال:اگر امامت از اصول است، چرا در قرآن در این مورد سخن نگفته است؟

پاسخ:در این که مدیریت جامعه پس از پیامبرگرامی(ص) به شخصیت والایی نیازمنـد است،جای گفتگو نیست وخرد هر انسان منصفی براین اصل داوری میکند، واتفاقاً قرآن - بر خلاف نظر پرسشگر-رهبری امت(امامت) را به صورت کلی مطرح میکند.

آیاتی که امامت را مطرح می­کنند:

1)آیه ولایت

1.إنّما وَلِیُّکُمُ الله وَرَسُولهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلوهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاه وَهُمْ راکِعُون. (مائده/55)

ولیّ شما تنها خدا وپیامبر اوست وکسانی که ایمان آورده­اند ، همان کسانی که نماز بر پا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند.

در این هنگام خبر به پیامبر (ص) رسید . وی از خدا چنین در خواست نمود: " پروردگارا همان طور که برای موسـی از خاندانش وزیری معّین نمودی ، برای من نیز از اهل بیتم وزیری معّین فرما". در این لحظه فرشته وحی فرود آمد وآیه یاد شده را برای پیامبر(ص) خواند.

این شأن نزول را علاوه بر علمای شیعه، 66تن از محدثان ومتکلمان بزرگ اهل سنت با مختصر تفاوتی ، در کتاب های خود آورده­اند. محقـق فرزانه علامه امینی مصادر آن را در کتاب شریف «الغدیر» آورده است. (الغدیر،ج3، ص156تا162).

اکنون باید دید که چگونه این مسأله امامت را مطرح می کند:

توضیح این که : «ولیّ» در آیه یاد شده به معنی سرپرست وکسی است که زمام امور را بدست گیرد، لذا ، پدر وحاکم را ولیّ می­خوانند ومی­گویند : «الأب ولیّ الطفل» ، «الحاکم ولیّ القاصر». از آنجا که محور سخن «ولیّ مؤمنان» است ، طبعاً ، مقصود از «ولیکم الله» امام وحاکم آنها خواهد بود، حتی قرائن موجود در آیه وشأن نزول آن، روشن ترین گواه است که مراد از «ولیّ»، امامت وسر پرستی است.

بسم رب الشهداء والصدیقین

السلام علیک یا ابا صالح المهدی

یاریم کن مولا

سلام دوستان عزیز:ان شاء الله این وبلاگ به سیره اهل البیت.ع خواهد پرداخت...